Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek

Przeciw siejącym niepokój List do Tytusa rozdzial 1 werset 10-16

Jest bowiem wielu krnąbrnych, gadatliwych i zwodzicieli, zwłaszcza wśród obrzezanych: trzeba im zamknąć usta, gdyż całe domy skłócają, nauczając, czego nie należy, dla nędznego zysku. Powiedział jeden z nich, ich własny wieszcz: «Kreteńczycy zawsze kłamcy, złe bestie, brzuchy leniwe».
Świadectwo to jest zgodne z prawdą. Dlatego też karć ich surowo, aby wytrwali w zdrowej wierze, nie zważając na żydowskie baśnie czy nakazy ludzi odwracających się od prawdy. Dla czystych wszystko jest czyste, dla skalanych zaś i niewiernych nie ma nic czystego, lecz duch ich i sumienie są zbrukane. Twierdzą, że znają Boga, uczynkami zaś temu przeczą, będąc ludźmi obrzydliwymi, zbuntowanymi i niezdolnymi do żadnego dobrego czynu.

 

 

 

 Ósme przykazanie: „Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu swemu”. Znamy je na pamięć. Włączamy Dekalog do naszych modlitw. Niestety, bywa i tak, że się do niego nie stosujemy. Wyrażenie „fałszywe świadectwo” mieści w sobie całą gamę znaczeń - od fałszywych zeznań przeciwko drugiemu człowiekowi w sprawach sądowych, przez plotki, obmowy i pomówienia, do ohydnych oskarżeń oraz kłamstw przeinaczających prawdę. Grzesząc przeciw ósmemu przykazaniu fałszywym słowem o naszym bliźnim, po prostu go społecznie uśmierciliśmy lub ukradliśmy mu dobre imię. Można zawrócić pędzący tabun koni, ale fałszywego słowa raz wypowiedzianego już nie da się cofnąć. „Wszystko, cokolwiek byście chcieli, aby ludzie wam czynili, i wy im czyńcie” (por. Łk 6, 31)

[…] jeśli kto w mowie nie uchybia, ten jest mężem doskonałym, który i całe ciało może utrzymać na wodzy. A jeśli koniom wkładamy w pyski wędzidła, aby nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem. Także i okręty, chociaż są tak wielkie i gwałtownymi wichrami pędzone, kierowane bywają maleńkim sterem tam, dokąd chce wola sternika.Tak samo i język jest małym członkiem, lecz pyszni się z wielkich rzeczy. Jakże wielki las zapala mały ogień! I język jest ogniem; język jest wśród naszych członków swoistym światem nieprawości; kala on całe ciało i rozpala bieg życia, sam będąc rozpalony przez piekło. Bo wszelki rodzaj dzikich zwierząt i ptaków, płazów i stworzeń morskich może być ujarzmiony i został ujarzmiony przez rodzaj ludzki. Natomiast nikt z ludzi nie może ujarzmić języka, tego krnąbrnego zła, pełnego śmiercionośnego jadu. Nim wysławiamy Pana i Ojca i nim przeklinamy ludzi, stworzonych na podobieństwo Boże; Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Tak, bracia moi, być nie powinno.  Czy źródło wydaje z tego samego otworu wodę słodką i gorzką? Czy drzewo figowe, bracia moi, może rodzić oliwki albo winna latorośl figi? Tak też słony zdrój nie może wydać słodkiej wody. / List św. Jakuba 3,1-12

Wiatr północny sprowadza deszcz, a obmowa wywołuje gniew na twarzy 

 Przy rozdz 25 wers 23

Odrzuciwszy więc wszelką złość i wszelką zdradę, i obłudę, i zazdrość, i wszelką obmowę 

 I Piotr rozdz 2,  wers1

Kto jest gadułą, ten zdradza tajemnice, więc nie zadawaj się z plotkarzem. 

 Przy rozdz 20 wers  19

List do Tytusa rozdział 2 werset 3
Podobnie starsze kobiety winny być w zewnętrznym ułożeniu jak najskromniejsze, winny unikać plotek i oszczerstw, nie upijać się winem, a uczyć innych dobrego. 

2 Tym wers.16
 Unikaj zaś światowej gadaniny; albowiem uprawiający ją coraz bardziej będą się zbliżać ku bezbożności

 Przy 16 wers 28

 Człowiek podstępny wznieca kłótnie,
plotkarz poróżnia przyjaciół.

 „Życie i śmierć są w mocy języka”

[jak] kto go lubi [używać], tak i spożyje zeń owoc (Prz 18, 21). Czasem lekkomyślnie wypowiedziane i zaraz potem zapomniane, nasze słowa ulatują, nim zastanowimy się nad ich konsekwencjami. Choć czasem niełatwo jest trzymać język za zębami, istnieje wiele rozwiązań, w tym na pierwszym miejscu – modlitwa, by nauczyć się panować nad swoim językiem.

 „Postaw, Panie, straż moim ustom i wartę przy bramie warg moich” (Ps 141, 3)