Dlaczego się boję wiary?
Lęk (łac. anxietas) – nieprzyjemny stan emocjonalny
związany z przewidywaniem nadchodzącego z zewnątrz lub pochodzącego z
wewnątrz organizmu niebezpieczeństwa, objawiający się jako niepokój, uczucie napięcia, skrępowania, zagrożenia. W odróżnieniu od strachu jest on procesem wewnętrznym, niezwiązanym z bezpośrednim zagrożeniem lub bólem.
Lęk jest jednym z fundamentalnych stanów kondycji ludzkiej. Obecny w naszych myślach, uczuciach, w naszej woli, dotyka każdego bez względu na wiek, pochodzenie, stan życia czy piastowane stanowisko. Bóg zna nasze lęki. Mówi do nas w Biblii także w stanach naszych lęków. Wychowuje do wolności pośród lęków i pomaga nam je przewartościować. Biblia przekonuje, że Bóg jest większy od naszych największych lęków.
Człowiek różnie reaguje, gdy doświadcza lęku: krzyczy lub milknie, ucieka lub drętwieje z przerażenia, albo też usiłuje przeciwstawić się zagrożeniu, oddalając je od siebie, neutralizując jego działanie, uciekając się nawet do kłamstwa czy oszustwa.
Odczuwanie lęku jest więc doświadczeniem fundamentalnej prawdy osobie, o własnej kruchości i przemijalności. W przypadku człowieka wierzącego to odkrycie nie prowadzi jednak do rozpaczy, ale do tym większej ufności pokładanej wBogu.
Bóg wielokrotnie kieruje do człowieka to znamienne zdanie: „Nie lękaj się!” – wyrażone w Starym Testamencie najczęściej przez hebrajski zwrot al tira. Obliczono, że na kartach Pisma Świętego
Biblista ks. Wojciech Węgrzyniak, wylicza następnie poszczególne odmiany tego sformułowania, wskazując liczbę ich występowania w tekście Starego i Nowego Testamentu:
- „nie lękaj się – 33x;
- nie bój się – 41x;
- nie bójcie się – 39x;
- nie obawiaj sie – 7x;
- nie obawiajcie się – 6x;
- nie trwóżcie się – 4x;
- nie trwóż się – 1x;
- nie drżyjcie – 2x;
- nie drżyj – 3x;
- nie będziesz się lękał – 1x”
- Jak wynika z analiz duchownego, w Biblii Tysiąclecia dosłowne wezwanie „Nie lękajcie się” pojawia się 14 razy.
Łącznie więc wezwanie „Nie lękajcie się” występuje w Biblii 137 razy
W swojej analizie ks. Węgrzyniak uwzględnia także oryginalny tekst hebrajski oraz przekłady (poza wcześniej wymienionym polskim) grecki i angielski:
Można by powiedzieć, że Bóg kieruje do nas wiele razy to fundamentalne przesłanie:
„Nie bój się!”
Najczęstszą przyczyną lęku uczłowieka Biblii jest przerastająca go tajemnica (zwłaszcza tajemnica Boga), zagrożenie ze strony innych ludzi, zwierząt bądź sił przyrody, wreszcie zagrożenie integralności własnego ciała (choroby, zranienia, śmierć...).
Lęk może stać się naszym najgorszym wrogiem, gdy wkrada się do naszego życia pod najróżniejszymi postaciami. Gdy jednak już go zidentyfikujemy, możemy go pokonać słowem Bożym. Ponieważ, jak przypomina św. Paweł w swoim Drugim Liście do Tymoteusza, „nie dał nam Bóg ducha bojaźni, ale mocy i miłości, i trzeźwego myślenia”.
Obawiasz się prześladowań? Boisz się zapłacić za to, że podążasz za Jezusem? Boisz się działania Ducha Świętego albo walki duchowej? A może prześladuje cię strach przed rzeczywistością demoniczną? Boisz się sakramentu pokuty? Boisz się, że obietnice Boże pozostaną niezrealizowane?
Zaufaj tym słowom:
Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną. Twój kij
i Twoja laska są tym, co mnie pociesza (Ps 22, 4).
Boisz się, że popadniesz w dawne grzechy lub dasz się zwieść pokusom? Boisz się, że nigdy nie wyjdziesz za mąż lub się nie ożenisz? A może wręcz odwrotnie – że dotknie cię kryzys małżeński i rozwód? Boisz się, że twoim dzieciom się nie powiedzie? Obawiasz się porażki na gruncie zawodowym? Boisz się rozczarować rodziców lub inne osoby? Odpowiedź znajdziesz u Izajasza:
Nie lękaj się, bo Ja jestem z tobą; nie trwóż się, bom Ja twoim Bogiem. Umacniam cię, jeszcze i wspomagam, podtrzymuję cię moją prawicą sprawiedliwą […] Ująłem cię za prawicę, mówiąc ci: «Nie lękaj się, przychodzę ci z pomocą» (Iz 41, 10.13).
Prześladuje cię przeszłość? Boisz się wyspowiadać z dawnych grzechów? Wstydzisz się swojej przeszłości lub obawiasz się, że nie pozwoli ona dokonać Bożego dzieła w twoim życiu? Boisz się, że Bóg ukarze cię za coś, co zrobiłeś wiele lat temu? Otwórz 54 rozdział Księgi Izajasza:
Nie lękaj się, bo już się nie zawstydzisz, nie wstydź się, bo już nie doznasz pohańbienia. Raczej zapomnisz o wstydzie twej młodości. I nie wspomnisz już hańby twego wdowieństwa (Iz 54, 4).
Jak wspomnieliśmy, na kartach Pisma Świętego wielokrotnie wyrażone zostaje przekonanie, że Bóg potrafi ocalić człowieka nawet z rąk najsilniejszego wroga.
"Strach przed człowiekiem jest sidłem, a kto Panu ufa, jest bezpieczny" (Prz 29,25)
Boimy się tego czego nie znamy lub czego nie widzimy.W Nowym Testamencie lęk odwiedził Maryję,która zobaczyła kogoś co w jej oczach było niezrozumiałe,,.Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga."ŁK 1 wers 30
Wyrzeczenie się Jezusa u św Piotra wynikało,ze strachu przed cierpieniem i śmiercią.
ŁK 22 wers 56-60
A jakaś służąca, zobaczywszy go siedzącego przy ogniu, przyjrzała mu się uważnie i rzekła: «I ten był razem z Nim». Lecz on zaprzeczył temu, mówiąc: «Nie znam Go, kobieto». Po chwili zobaczył go ktoś inny i rzekł: «I ty jesteś jednym z nich». Piotr odrzekł: «Człowieku, nie jestem». Po upływie prawie godziny jeszcze ktoś inny począł zawzięcie twierdzić: «Na pewno i ten był razem z Nim; jest przecież Galilejczykiem». Piotr zaś rzekł: «Człowieku, nie wiem, co mówisz».
Boimy się księgi Apokalipsa,która jest często wielką tajemnicą.Jest przepełniona wersetami,które sobie interpretujemy z danteskimu scenami i zniszczenieniem ludzkości.
Adam zlękł się Boga kiedy sprzeciwił się Bogu w księdze rodzaju 3 werset 9
Pan Bóg zawołał na mężczyznę i zapytał go: «Gdzie jesteś?» On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».
Gdy widzimy ludzi złamanych przez zło świata – zastraszonych, niezdolnych do samodzielnych wyborów – gdy patrzymy na chorych nerwowo, nieradzących sobie z irracjonalnymi lękami, które, mimo że nierealne, powodują cierpienie przekraczające ludzką wytrzymałość – wtedy nasuwają się podstawowe pytania: Po co jest lęk? Jaka jest jego egzystencjalna funkcja? Czy przeżywanie lęku jest znakiem wielkości czy nędzy człowieka?
Istnieją zatem dwa rodzaje lęków: dobre, czyli twórcze i złe, czyli niszczące Trudno podać zasadę podziału lęków. Wydaje się bowiem, że przeżywamy w identyczny sposób zarówno lęk urojony, jak i realny, lęk grzeszników i świętych, lęk ludzi zrozpaczonych. Mówiąc prosto,czy lęk pochodzi od Boga, czy od szatana.?
Św. Ignacy Loyola doświadczył w szczególny sposób skrupułów w Manresie. Był to czas jego wewnętrznego oczyszczenia. Wtedy właśnie przeżywał taki stan, jaki dokładnie zapisał w czwartej uwadze Reguł o skrupułach. Zauważa on, że kiedy „dusza nie zgadza się na istnienie w sobie grzechu śmiertelnego ani powszedniego, ani nawet jakiegoś pozoru grzechu dobrowolnego”, wtedy szatan zaczyna atakować .
Lęk wszedł na ziemię po odejściu od miłości Boga. Szatan zasiał w sercu człowieka niepewność.
Paraliżujący lęk jest przeciwieństwem wiary, zawierzenia Bogu na sto procent. A On chce, byśmy Mu ufali. Lęk wszedł na ziemię po upadku człowieka. Po jego odejściu od miłości Boga. To szatan zasiał w sercu człowieka niepewność, czy aby na pewno Bóg chce wyłącznie jego dobra, czy niczego przed nim nie ukrywa. Lęk zniewala, dlatego jest jednym z ulubionych narzędzi szatana. Zły nienawidzi naszej wolności, bo sam ją utracił. W strefie lęku nasza wolność jest najbardziej krucha. Szatan używa strachu, by zaburzyć naszą relację z Bogiem, ograbić nas z zaufania do Niego.
Bóg zapewnia Nas o swojej miłości rozdz 43 wers 1
Ale teraz tak mówi Pan,
Stworzyciel twój, Jakubie,
i Twórca twój, o Izraelu:
«Nie lękaj się, bo cię wykupiłem,
wezwałem cię po imieniu; tyś moim!
Każdy kto się Mu oddaje bez reszty nie ma w nim lęku. Bóg w Nowym Testamencie i Starym Testamencie opiekuje się swoimi dziećmi.
Polecam książkę
Komentarze
Prześlij komentarz