W co i w kogo ja wierzę ??
Słowo chrześcijanin zostało trzy razy użyte w Nowym Testamencie (Dzieje
Apostolskie 11:26; Dzieje Apostolskie 26:28; 1 List św. Piotra 4:16).
Uczniowie Jezusa Chrystusa po raz pierwszy zostali nazwani
„chrześcijanami” w Antiochii (Dzieje Apostolskie 11:26) ponieważ ich
zachowanie, działania i słowa przypominały Chrystusa. Z początku
niewierzący mieszkańcy Antiochii szydzili z wierzących przezywając ich
chrześcijanami. Dosłownie słowo chrześcijanin oznacza „należący do
drużyny Jezusa”, „poplecznik lub zwolennik Chrystusa”, co bardzo zbliża
tę definicję do definicji słownikowej.
Prawdziwy chrześcijanin to osoba, która zaufała i uwierzyła Jezusowi Chrystusowi. Osoba ta uwierzyła też, że śmierć Jezusa na krzyżu była karą za grzechy, a Jego zmartwychwstanie było uwieńczeniem zwycięstwa nad śmiercią i dowodem, że Bóg da życie wieczne tym, którzy w Niego wierzą. Ewangelia wg św. Jana 1:12 mówi: „Wszystkim tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego”. Prawdziwy chrześcijanin jest tak naprawdę dzieckiem Bożym, częścią prawdziwej Bożej rodziny, osobą która ma nowe życie w Chrystusie. Cechą charakterystyczną prawdziwego chrześcijanina jest miłość do innych i posłuszeństwo wobec Słowa Bożego (1 List św. Jana 2:4,10).
Wszyscy chrześcijanie należą do Kościoła Rzymsko-Katolickiego.Dziś jest największą chrześcijańską wspólnotą wyznaniową, głoszącą zasady wiary i życia religijnego określane jako katolicyzm. W swojej wierze i nazwie uważa siebie za Kościół Powszechny (gr. katholikos - "powszechny").
Nie będę się rozwodzić nad strukturami dzisiejszego kościoła,lecz wrócę do sedna wiary i prawdy na której zbudowany jest sens życia - czyli Jezus.
Często pytam się w w co wierzysz? Nie mam jasnej odpowiedzi.Często chrześcijanin mówi w Boga,ale nie słyszę słowa Jezus,albo rzadko.
Cała historia Jezusa zaczyna się od przepowiedni w Starym Testamencie.Prorocy przepowiadali przyjście Jezusa - Izajasz (ur. ok. 765, zm. do 701 p.n.e.)
Z Księgi proroka Izajasza (7,13-14):
Słuchajcie więc, domu Dawidowy:
Czyż mało wam
naprzykrzać się ludziom,
iż naprzykrzacie się także mojemu Bogu?
Dlatego Pan sam da wam znak:
Oto Panna pocznie i porodzi Syna,
i nazwie Go imieniem Emmanuel.
I wyrośnie różdżka z pnia Jessego, (11wers1)
wypuści się odrośl z jego korzeni.
I spocznie na niej Duch Pański,
duch mądrości i rozumu,
duch rady i męstwa,
duch wiedzy i bojaźni Pańskiej.
Dlatego Pan sam da wam znak: Oto Panna pocznie i porodzi Syna, i nazwie Go imieniem Emmanuel (Bóg z nami) (Iz 7, 14)
Micheasz - Żył w VIII w przed Chr. w tym czasie co Izajasz, Amos i Ozeasz, za panowania Jotama, Achaza i Ezechiasza, kiedy Asyria dochodziła do szczytu swej potęgi. Pochodził z Judy.Mniej więcej w roku 700 p.n.e. prorok Micheasz podał nazwę wioski Betlejem jako miejsce urodzenia Mesjasza izraelskiego (Micheasz 5:1,2). Wypełnienie tego proroctwa w postaci narodzin Chrystusa jest jednym z najbardziej znanych i najpowszechniej celebrowanych faktów historycznych.
A ty, Betlejem Efrata, (5 wers 1-3)
najmniejsze jesteś wśród plemion judzkich!
Z ciebie mi wyjdzie
Ten, który będzie władał w Izraelu,
a pochodzenie Jego od początku,
od dni wieczności1.
2 Przeto [Pan] wyda ich aż do czasu,
kiedy porodzi mająca porodzić2.
Wtedy reszta braci Jego powróci
do synów Izraela.
3 Powstanie On i paść będzie mocą Pańską,
w majestacie imienia Pana Boga swego.
Osiądą wtedy, bo odtąd rozciągnie swą potęgę
aż po krańce ziemi.
W księdze Samuela- Samuel<Bóg wysłuchał>, cs. Prorok Samuił (ur. w Ramie, zm. przed ok. 1007 p.n.e.) – , prorok sprawujący również funkcje kapłańskie, ostatni z sędziów starożytnego Izraela.
Kiedy wypełnią się twoje dni i spoczniesz obok swych przodków, wtedy wzbudzę po tobie potomka twojego, który wyjdzie z twoich wnętrzności, i utwierdzę jego królestwo. On zbuduje dom imieniu memu, a Ja utwierdzę tron jego królestwa na wieki (2 Sm, 12-13)
Ozeasz- „Oszua” skrót od Jehoszua, Hoszea, które znaczy: Jahwe jest zbawieniem) – prorok Starego Testamentu, znany z księgi Ozeasza; syn Beeriego. Jest jednym z dwunastu proroków Biblii, znanych jako tzw. prorocy mniejsi.Prorokował w Północnym Królestwie Izraela, od czasu Jeroboama II do okresu na krótko przed zajęciem stolicy Królestwa Izraela – Samarii, i całego państwa przez Asyryjczyków w 722 p.n.e.
Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu (Oz 11, 1)
Zgodnie z przekazem nowotestamentowym Jezus Chrystus urodził się w żydowskiej rodzinie, jako syn dziewicy Marii poślubionej Józefowi.
Józef z Nazaretu, hebr. יוֹSprawiedliwy – małżonek Marii z Nazaretu, tradycyjnie nazywany jej Oblubieńcem.
Do rodowodówrodziców Jezusa wrócimy w następnych rozdziałach. Wróćmy do historii Jezusa.
Jezus Chrystus urodził się pomiędzy rokiem 8 p.n.e. a 4 p.n.e., najprawdopodobniej w 5 p.n.e. Jezus urodził się „w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda”. Zastanowimy się teraz nad środowiskiem rodzinnym, w którym dorastał Jezus. Św. Mateusz pisze o Józefie jako o cieśli, a u św. Marka mówi się o samym Jezusie jako cieśli: Czyż nie jest On synem cieśli? (Mt 13.55); Czy nie jest to cieśla, syn Maryi? (Mk 6.3). Wydaje się, że Józef i Maria, nawet zanim mieli dzieci, nie cierpieli na nadmiar pieniędzy, i pewnie Bóg chciał, aby Jego Syn wzrastał w rodzinie, w której światowe dobra nigdy nie zakłócały domowego spokoju i materializm nigdy nie miał na nią wpływu. Taki układ oznaczał również, jak widzimy to w ewangeliach, że Jezus żył z dala od wykształconych i uczonych przywódców religijnych swoich czasów. Nie posiadał on ich prawa, wynikającego z urodzenia, do uprzywilejowanego wychowania. Jego siła zależała od treści jego nauczania, nie od wysokiego urodzenia. Wiemy z NT, iż owi przywódcy gardzili nim i szydzili z niego dlatego, że zarówno on, jak i Józef, byli zwykłymi cieślami. Podważali jego predyspozycje do bycia nauczycielem religii, ponieważ w ich oczach nie był on jednym z nich, lecz jedynie biednym, niewykształconym, lokalnym rzemieślnikiem.„Choć w języku hebrajskim nie istniało słowo odpowiadające dokładnie zawodowi cieśli w obecnym znaczeniu, istnieli jednak tak zwani »rzemieślnicy pracujący przy obróbce drewna«, odgrywający na wsi ważną rolę. […] W rzeczywistości jednak cieśla był kimś zupełnie innym niż człowiekiem do układania belek. Naggar po aramejsku, tekton po grecku oznaczał cieślę, stolarza, ogólnie rzecz biorąc »budowniczego domu«. Do tego można by dodać, że był hebanistą, snycerzem, kołodziejem, że zajmował się wyrobem jarzma i pługów, przede wszystkim jednak był drwalem. W sumie wykonywał wszystkie zawody »wokół drzewa«. Brak specjalizacji – oto co stanowi charakterystyczną cechę wiejskiego rzemieślnika”Cechą charakterystyczną mędrców ówczesnego judaizmu było utrzymywanie się z pracy fizycznej. Wiemy, że Paweł robił namioty wzorując się na takiej postawie życiowej, by zarabiać na siebie.„W generacji przed Jezusem, uczony w piśmie powiedział wiele razy […] Kochaj pracę fizyczną, miej w nienawiści bycie mistrzem. Wielu innych podzielało ten pogląd.Arogancja mogła być szeroko rozpowszechniona wśród uczonych w Piśmie, ale nie byli oni zniewieściałymi członkami akademii. Żądali by, każdy uczył swego syna handlu, a wielu z nich było rzemieślnikami. Stolarze (cieśle) byli uważani za szczególnie wykształconych. Gdy trudny problem był przedmiotem dyskusji, pytali Czy jest cieśla wśród nas, albo syn cieśli, który może rozwiązać ten problem dla nas? Jezus był cieślą i synem cieśli.Istniały oczywiście spekulacje odnośnie tego, czy Jezus i Józef byli cieślami, czy może kamieniarzami.
Kontynuując temat wychowania Chrystusa w skromnych warunkach, warto zauważyć, że Bóg zaaranżował dla Swego Syna wychowywanie się w pogardzanym i nie cieszącym się popularnością miejscu, jakim był Nazaret. Pogarda, z jaką mówiono o Nazarecie, została jawnie wyrażona przez Natanaela, kiedy usłyszał, że Jezus przybył z tego miasta:
Czyż może być co dobrego z Nazaretu? (J 1.46).
Kontynuując temat wychowania Chrystusa w skromnych warunkach, warto zauważyć, że Bóg zaaranżował dla Swego Syna wychowywanie się w pogardzanym i nie cieszącym się popularnością miejscu, jakim był Nazaret. Pogarda, z jaką mówiono o Nazarecie, została jawnie wyrażona przez Natanaela, kiedy usłyszał, że Jezus przybył z tego miasta: Czyż może być co dobrego z Nazaretu? (J 1.46).Dlaczego Jezus wychowywał się w takim miejscu? Z pewnością dlatego, że nie mogło być w ludzkiej stronie życia Jezusa niczego, co mogłoby zjednać mu ludzi z tytułu urodzenia się w jakimś miejscu. Podobnie jak w przypadku przeciwności wspomnianych powyżej, nie mógł on oprzeć się na pochodzeniu ze znanej rodziny w modnej części kraju – wprost przeciwnie. To wyłącznie jego nauczanie, moc Ducha św. i własny charakter miały wyróżnić go jako kogoś bardzo niezwykłego.
Wiemy, że Jezus był pierworodnym synem Marii, lecz rodzina z Nazaretu
powiększyła się o przynajmniej sześcioro innych dzieci. Św. Marek mówi o
Jezusie, że miał czterech braci i najmniej dwie siostry: Czy nie jest
to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona? Czyż nie
żyją tu u nas także Jego siostry? (Mk 6.3).- wyjaśnię to w następnych tematach.
Z nauczania Jezusa wiemy, iż oczekuje on od swych uczniów postawienia go ponad ich wszystkimi naturalnymi związkami rodzinnymi i stosował on tę opinię w praktyce w swym własnym życiu. U św. Mateusza mamy powiedziane, że dla niego tłum słuchający jego nauki był ważniejszy, niż jego własna matka i bracia (Mt 12.46-50); szczególnie że w owym czasie jego bracia nie wierzyli w to, czego nauczał. Później oczywiście Jakub i Juda stali się uczniami – Jakub został jednym z przywódców kościoła, a Juda napisał jeden z listów zawartych w NT. Ale nie wiemy nic o jego pozostałych dwóch braciach ani siostrach.
Podczas gdy nie wiemy prawie niczego z Pisma o dzieciństwie Jezusa, to św. Łukasz zanotował, iż: Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na Nim (2.40). Słowa te informują nas, że Jezus rozwijał się zarówno fizycznie, jak i umysłowo i że w swym młodym wieku żył on, napełniając się mądrością. Skoro mądrość tego świata jest głupstwem u Boga (1 Kor 3.19), jest mało prawdopodobne, żeby św. Łukasz odnosił się tu do mądrości człowieka. Tak więc musi on mówić, iż w najwcześniejszych latach swego dzieciństwa Jezus był napełniony „mądrością pochodzącą z góry” i, jak się przekonamy, potwierdza to jego zachowanie w świątyni, kiedy miał dwanaście lat. Dalsze lata Jezusa Ewangelia pisze na kartach św,Jana,Marka,Łukasza,Mateusza.Jezus uzdrawiał,uczył,chodził po okolicach całej Galilei i czynił cuda.W wieku 33 lat został pojmany i ukrzyżowany za poglądy,które głosił. Po trzech dniach zmartwychwstał,wstąpił do nieba.Póżniej odwiedził jeszcze raz uczniów na ziemi,Okazał swoją moc i wielkość i znowu odszedł do Boga Ojca.W swoim ostatecznym testamencie,ogłosił zbawienie dla wszystkich ,którzy w Niego uwierzą. Będę tłumaczyć poszczególne nauki Jezusa. W następnych tematach na blogu. Dziś dążę do ogólnej definicji wiary chrześcijanina.
Wierzymy w Boga Ojca - syn Jezus o Nim Nas pouczył,
Wierzymy w Zmartchywstanie Jezusa
Wierzymy - Bóg Ojciec-Syn Boży-Duch Święty to osoba boska
Wierzymy - po śmierci zmartwychwstaniemy tak jak Jezus
Wierzymy- Jezus jest Synem Boga Ojca
Wierzymy - Jezus narodził się w Niepokalanym łonie Maryji
Wierzymy- Jezus przyjdzie na ziemie sądzić,żywych i umarłych
Wierzymy- w niebo,piekło,czyściec jako miejsce faktyczne,nie mityczne
Wierzymy- Bóg Ojciec stworzył świat i człowieka
Wierzymy-że Szatan sprzeciwił się Bogu Ojcu
Wierzymy-że w Najświętszym Sakramencie jest żywy Jezus
Wierzymy- że po przeistoczeniu chleba i wina jest żywe ciało i krew Jezusa-komunia św
Wierzymy w odpuszenie grzechów w spowiedzi św
Wierzymy w Miłosierdzie Boże,sprawiedliwość,opiekę
Wierzymy że Maryja jest matką Jezusa ziemską i Niebieską.
Wierzymy że przez śmierć Jezusa dokonało się zbawienie świata.
J 6,54-58
Kto spożywa moje Ciało i pije moją Krew, ma życie wieczne, a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. Jak Mnie posłał żyjący Ojciec, a Ja żyję przez Ojca, tak i ten, kto Mnie spożywa, będzie żył przeze Mnie. To jest chleb, który z nieba zstąpił - nie jest on taki jak ten, który jedli wasi przodkowie, a poumierali. Kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki».
Żaden Budda,Mahomed, Kriszna,uczony w Piśmie judaistycznym nie dał człowiekowi takiego testamentu zbawienia.
Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze mnie« (J 14:6).
Źródło: https://zyciorysy.info/jezus-chrystus/ | Zyciorysy.info
Źródło: https://zyciorysy.info/jezus-chrystus/ | Zyciorysy.info
Komentarze
Prześlij komentarz