Boski dzban

  Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego.   Jezus zdaje się żądać zdarcia z siebie skóry i owinięcia w nią innego człowieka, aby poczuć się tym drugim człowiekiem i w ten sposób odczuć wszystkie jego pragnienia odnośnie poczucia bezpieczeństwa, zdrowia, sukcesu i szczęścia tak, jak gdyby on był mną. To jest oczywiście trudne przykazanie. Jeśli taki jest jego sens .W naszych duszach musi zajść niebywale potężna i przełomowa przebudowa, która wywróci wszystko do góry nogami. Musi stać się cud – coś, co przekracza możliwości człowieka takiego jak ja, który dba o siebie, podnosi swoją wartość, wywyższa się, szanuje siebie i dba o swój rozwój.   Pomyślcie przez chwilę, zwłaszcza wy, młodzi wierzący, jak mało wie...

    A oto powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Go na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne? » Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego Jezus rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył» Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?»  Co nazywamy życiem wiecznym? Gdy Biblia mówi o życiu wiecznym, odnosi się do Bożego daru, który dostępny jest jedynie "w Chrystusie Jezusie, Panu naszym" (Rzymian 6.23).         Błędem jest jednak postrzeganie życia wiecznego jedynie jako niekończącego się przemijania lat. Powszechnym słowem z Nowego Testamentu na określenie "wieczny" jest aiónios, które wiąże się z koncepcją jakości jak i ilości. W rzeczywistości, życie wieczn...

    Ewangelia wg św. Mateusza 7.wers 1-6   Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata. Nie dawajcie psom tego, co święte, i nie rzucajcie swych pereł przed świnie, by ich nie podeptały nogami, i obróciwszy się, was nie poszarpały.   Nie jesteśmy tu na Ziemi po to, by być istotami perfekcyjnymi. Kto uważa inaczej, jest w błędzie.  Tymczasem wielu ludzi woli koncentrować swoje wysiłki na tym, żeby inni postrzegali ich jako wspaniałych i wartościowych. Wręcz domagają się posłuchu i uwagi. Szukając podziwu płynącego z zewnątrz, zapominają o tym, co jest naprawdę ważne.Z takiego pos...