Gdy zamienie wiarę w codzienność.
13 Po raz drugi skierował Pan swoje słowo do mnie: «Co widzisz?» Odpowiedziałem: «Widzę wrzący kocioł, a powierzchnia jego jest od strony północnej».
14 I rzekł do mnie Pan: «Od północy5 rozszaleje się zagłada wszystkich mieszkańców ziemi. 15 Zwołam bowiem wszystkie królestwa Północy - wyrocznia Pana -
przyjdą i ustawią każdy swój tron
u wejścia do bram Jerozolimy
przeciw wszystkim jej murom dokoła
i przeciw wszystkim miastom judzkim.
16 I wydam wyrok na nie
za całą ich niegodziwość, iż opuścili Mnie,
a palili kadzidło obcym bogom
i hołd oddawali dziełom rąk swoich.
17 Ty zaś przepasz swoje biodra,
wstań i mów wszystko, co ci rozkażę.
Nie lękaj się ich,
bym cię czasem nie napełnił lękiem przed nimi.
18 A oto Ja czynię cię dzisiaj twierdzą warowną,
kolumną żelazną i murem spiżowym przeciw całej ziemi,
przeciw królom judzkim i ich przywódcom,
ich kapłanom i ludowi tej ziemi.
19 Będą walczyć przeciw tobie, ale nie zdołają cię [zwyciężyć],
gdyż Ja jestem z tobą - wyrocznia Pana - by cię ochraniać».
Wiara Izraela jest odpowiedzią na zawarte Przymierze z Bogiem. Lud jest wezwany do słuchania Jahwe (Wj 19, 3-9) – czyli do wiary w niego (Pwt 9,23; Ps 106,24n). W chwilach zagrożenia wiary Izraela Bóg powołuje proroków, by ci głosili, że wbrew wszelkim pozorom zasługuje on zawsze na pełne zaufanie (Iz 40,31; 49,23), bo jest on wszechpotężnym Bogiem Izraela (Jer 32,27; Ez 37,14). W konsekwencji, wiara Izraela otwiera się dla ludów pogańskich, które poprzez posłannictwo Sługi Jahwe, poprzez wiarę, odkryją Boga Jedynego (Iz 43,10), będą go wyznawały jako Jedynego (Iz 45,14; por Rz 10,16) oczekując na wybawienie przez potężnego Boga Izraela (Iz 51,5).
Egzegeci dyskutują na temat uznania autorstwa Apostoła Pawła w stosunku do niektórych listów znajdujących się w kolekcji Corpus Paulinum (dosł. Zbiór Pawłowy) Nowego Testamentu. Istnieje jednak consensus uznający, że wszystkie listy włączone tradycyjnie w Corpus, także np. List do Efezjan, listy pasterskie i List do Hebrajczyków, tak czy inaczej znajdują się w zasięgu i pod wpływem teologii i pojęć Apostoła narodów[18]. Pozwala to uznać tę kolekcję jako pewną całość i analizować rozumienie wiary chrześcijańskiej we wszystkich listach wchodzących w skład Corpus Paulinum.
W nauczaniu Pawła można łatwo dostrzec duży nacisk na wiarę. Słowo wiara (gr. pistis) w Corpus Paulinum występuje 142 razy (z wyłączeniem Listu do Hebrajczyków), podczas gdy w pozostałych pismach Nowego Testamentu znajduje się w 101 miejscu. Czasownik pisteuò (pol. wierzyć) w listach Pawłowych jest użyte 54 razy, a przymiotnik pistos (pol. wierny, godny zaufania) 33 razy. Dla Pawła, chrześcijanin był kimś, kto wierzy (por. Rz 1,1; 1 Kor 1,21). Wierzenie, o które chodziło Pawłowi nie było czymś zewnętrznym, jakimś powierzchownym aktem. Apostoł mówił o wierzeniu całym sercem (por. Rz 10,9). Przedmiotem wierzenia dla Pawła było działanie Boże, historia zbawienia. Bóg wskrzesił Chrystusa z martwych, zapoczątkował w ten sposób nową erę i działa w Zmartwychwstałym, aby urzeczywistnić zbawienie grzeszników[11].
Dziś mogę powiedzieć chrześcijaninie weź Biblie do ręki i wróć do drogi,która Cie szczęśliwie przeprowadzi przez wszystkie pytania które Cię nurtują. Poprowadzi Cię przez logiczne myślenie oraz doświadczysz przebudzenia . Znajdziesz sens życia. W tym będę Ci pomagać abyś czytelniku, zawrócił z tej drogi którą teraz podążasz,jeśli się zgubiłeś. O tym jest ten blog.
Ciekawy blog. Na pewno będę w miarę możliwości wracać do jego treści. Brawo za pomysł.
OdpowiedzUsuń